Dorien en Lisan zijn het paar van de maand oktober

Drie decennia spelen Dorien van de Noort-Tempelaars en Lisan van Hoof al samen bridge. Bij Tongelbridge zijn ze ook actief zonder kaarten in handen. Onder andere zijn ze iedere donderdag behulpzaam bij de organisatie van de speelavond. 

Lisan en Dorien gingen samen spelen in 1994 bij BC Leende, waar ze beiden al lid waren maar net tegelijk zonder bridgepartner kwamen te zitten. Dorien woonde in Leende en Lisan speelde er met haar toenmalige schoonzus die ook bij Tongelbridge lid was. Dorien kende Tongelbridge al wel van haar neef en nicht Hein en Els. Toen Dorien in 1996 verhuisde naar Eindhoven was de overstap van BC Leende naar de club in de Korenbeurs aan de Tongelresestraat, snel gemaakt.

Van huis uit zijn de dames rikkers. Beiden zijn gaan bridgen op initiatief van een bekende. Bij Dorien vroeg een bestuurslid van het vrouwengilde wie er wilde leren bridgen en Lisan werd overgehaald door genoemde ex-schoonzus, die toevallig Dorine heet.

Leren van elkaar

Op de vraag wat ze van elkaar hebben geleerd qua bridge begint Lisan hard te lachen. “Ik heb wel eens naar Dorien geroepen dat we samen 26 kaarten hebben!” Dorien zat destijds nog teveel in de rik-modus, reageert ze zelf, waar je vooral van je eigen kaarten moet uitgaan. Sinds acht jaar speelt ze op andere momenten dan de donderdagavond met Wim Kemps, en wat ze daar leert, stelt ze ook voor aan Lisan. “Muiderberg, de Multi en signaleren bijvoorbeeld.” Ze leren van elkaar, en ze houden van elkaar, vooral van elkaars ‘spontaniteit’.

Vrije tijd

De vriendschap is zo sterk dat ze jarenlang samen weekendjes weg zijn geweest om te bridgen, wel twintig keer. “We zijn vaak in Bergen geweest waar we met een boerenzakdoek op het strand een bridgekleedje maakten. En in Cadzand hebben we hilarisch veel gelachen.” Het bridgegezelschap was telkens in andere samenstelling, maar Dorien, haar nicht Els en Lisan bleken de harde kern.

Taken bij de club

Lisan, als salarisadministrateur werkzaam, is penningmeester van de club. Ook bedient ze de computer bij de speelavonden. Omdat Dorien als pensionado wat meer tijd heeft, begint zij die taak met het invoeren van de paren. Lisan besluit de avond met het verwerken van de uitslagen. Nou ja, dat doet het NBB-programma, maar Lisan controleert of alles goed gaat en print de scorebriefjes. Die deelt Jacqueline dan graag uit.

Dorien heeft de lief-en-leed-club geïnitieerd en is daar   niet al te druk mee, maar wel blij. “Het verloopt soepeltjes. Met Petra en Simon overleg ik wie een kaart of bezoek zou willen ontvangen. Het is goed dat we in onze vereniging oog voor elkaar hebben.”